کد مطلب:369673 پنج شنبه 5 اسفند 1395 آمار بازدید:279
»»» فهرست کتاب
نیایش دوازدهم
. دعای آن حضرت است در اعتراف و طلب توبه از خدای تعالی .
ای خداوند ، سه خصلت است که مرا باز می دارد تا از تو چیزی خواهم و تنها یک خصلت است که مرا بر
آن می دارد .
آن سه : یکی فرمانی که داده ای و من در گزاردن آن درنگ کرده ام ، دیگر ، کاری که مرا از آن نهی فرموده ای و من در به جا آوردن آن شتابیده ام؛سه دیگر ، نعمتی که مرا ارزانی داشته ای و من در سپاس آن قصور ورزیده ام .
و اما آن یک خصلت که مرا وا می دارد تا از تو چیزی خواهم تفضل توست به کسی که روی به درگاه تو آرد و با امیدی نیکو به سوی تو آید ، که هر احسان که کنی از روی تفضل است و هر نعمت که دهی بی هیچ سابقه .
و این منم ، ای خداوند من ، که بر درگاه عز تو ایستاده ام ، آن سان که تسلیم شونده به مذلت نشسته ای . در عین شرم زدگی ، چون بینوایان عیالمند دست سؤال دراز کرده ام . اقرار می کنم که به تسلیم در برابراحسان تو کاری نکرده ام جز آن که از عصیان تو چشم پوشیده ام و درهمه حال از نعمتهای تو بی بهره نبوده ام .
آیا ، ای خداوند من ، همین که به درگاه تو به اعمال ناپسند خود اقرارکنم مرا سودمند است ؟ و آیا همین که به درگاه تو به زشتی کردار خویش معترف آیم ، رهایی خواهم یافت ؟ یا در همین جا که ایستاده ام خشم خودبر من گماشته ای ، یا در همین هنگام که دست دعا به سوی تو بر داشته ام ، غضب خود قرین من ساخته ای ؟
ای خداوند ، از تو نومید نمی شوم ، زیرا در توبه به روی من گشوده ای ، بلکه به درگاه تو می نالم : به سان بنده ای ذلیل و بر خود ستم کرده و حرمت پروردگار خود شکسته ، آن
که گناهانش افزون است وافزون تر نماید و روزگارش روی به ادبار نهاده و در گذشته است ، چندان که زمان عمل را پایان یافته بیند و عمر را به نهایت رسیده ، و یقین کند که جز تواش پناهی نیست و از تو گریختن نتواند اینک دست انابت به سوی تو برداشته و از روی اخلاص به درگاه تو توبه می کند و با دلی پاک در مقام قرب تو ایستاده است و با آوازی نجواگونه و آهسته با تو رازمی گوید . به تواضع قامت خم کرده و سر فرو داشته و پیکر چنبر نموده است . از بیم ، پاهایش می لرزد و سرشکش گونه هایش را غرقه ساخته است . تو را ندا می دهد که : ای مهربان ترین مهربانان ، ای مهربان ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری ، ای خداوندی که عفوت از انتقام بیش است و خشنودیت از خشم افزون ، ای خداوندی که از گناهان خلق نیکودر می گذری و از این رو زیر بار منت تو هستند ، ای خداوندی که بندگان خویش را به پذیرش توبه خوگر کرده ای و ناصالحانشان را به توبه به صلاح می آوری ، ای خداوندی که به اندکی از اعمال نیک آنان خشنودمی گردی و عملی اندکشان را پاداشی گران عنایت می کنی ، ای خداوندی که اجابت دعای ایشان را التزام کرده ای و به تفضل خویش جزای نیکشان وعده داده ای ، من گناهکارترین گناهکارانی که آمرزیده ای نیستم ، من نکوهیده ترین عذرخواهانی که از تو پوزش خواسته اند و تو پذیرفته ای نیستم ، من ستمکارترین ستمکارانی که به درگاه تو توبه کرده اند و به احسانشان نواخته ای نیستم . در این مکان که ایستاده ام به درگاه تو توبه می کنم؛توبه کسی که
از افراط در گناه نادم شده و از آن بار گران معاصی که بر گردن دارد ترسان است و از ورطه ای که در آن افتاده سخت شرمنده است . می داند که تو عفو کردن از گناهان بزرگ را بزرگ نمی شماری و گذشت از خطای عظیم دشوارت نمی نماید و تحمل خطاهای فاحش ما بر تو گران نمی آید ومحبوب ترین بندگان تو بنده ای است که در برابر تو گردنکشی فروهلدو از اصرار بر گناه دوری جوید و همواره از تو آمرزش خواهد .
ای خداوند ، از گردنکشی در برابر تو بیزاری می جویم و از اصراردر گناه به تو پناه می آورم و از هر قصور که ورزیده ام آمرزش می خواهم و در هر خدمت که فرومانم از تو یاری می طلبم .
ای خداوند درود بفرست بر محمد و خاندانش و هر حقی را که ادای آن بر من واجب است بر من ببخش ، هر خطایی را که مستوجب عقوبت توست بر من ببخشای و مرا از آنچه گناهکاران را وحشت است پناه ده ، زیرا تو همه عفو و بخشایشی ، در تو امید مغفرت است و خود به گذشت وبخشایش شناخته ای . جز تو به کس حاجت نبرم و گناهانم را جز توآمرزنده ای نیست . نه ، هرگز . بر خود بیمناکم و این بیم جز از تو نیست ، که تنها تویی که باید از تو ترسید و تنها تویی که باید از تو آمرزش طلبید . ای خداوند ، بر محمد و خاندانش او درود بفرست و حاجت من برآور ، خواهش من روا فرمای ، گناه من بیامرز ، مرا از ترس ایمن گردان ، که توبر هر چیزی توانایی و این بر
تو آسان است . آمین رب العالمین .